हथ खड्तालां पैरा विच घुँघरू मीरा बाई नचदी
हथ खड्तालां पैरा विच घुँघरू मीरा बाई नचदी
हथ खड्तालां,पैरा विच घुँघरू,
मीरा बाई नचदी।
हथ खड्तालां,
पैरा विच घुँघरू,
मीरा बाई नचदी,
मीरा बाई नचदी,
ते श्याम जी नू दसदी,
हो गई दीवानी,
बड़ी मस्तानी,
साँवरे नु दसदी,
हथ खड्तालां,
पैरा विच घुँघरू,
मीरा बाई नचदी।
तेरी बंसरी नूं,
पँज सत्त मोरीया,
श्याम काला ते,
सखियाँ ने गोरियां,
हथ खड्कालां,
पैरा विच घुँघरू,
मीरा बाई नचदी।
तेरी बंसी ते,
सोने दा किल वे,
श्याम लै गया,
आके मेरा दिल,
हथ खड्तालां,
पैरा विच घुँघरू,
मीरा बाई नचदी।
तेरी बंसी ते,
बेठा ऐ मोर वे,
तेनु कहंदे ने मक्खना दा,
चोर वे हथ खड्तालां,
पैरा विच घुँघरू,
मीरा बाई नचदी।
तेरी बंसी ते लगा होया फीता,
मीरा ज़हर प्याला श्यामा पीता,
हथ खड्तालां,
पैरा विच घुँघरू,
मीरा बाई नचदी।
तेरी बंसी ते लगे ने पर वे,
मेरा निकुंज गली दे विच घर वे,
हथ खड्तालां,
पैरा विच घुँघरू,
मीरा बाई नचदी।
तेरी मुखड़े ते श्यामा तिल वे,
तेरा राधा सखी उते दिल वे,
हथ खड्तालां,
पैरा विच घुँघरू,
मीरा बाई नचदी।
तेरी बासरी च सोने दिया मेखा,
ओ तेरी सूरत मैं रज रज वेखा,
हथ खड्तालां,
पैरा विच घुँघरू,
मीरा बाई नचदी।
तेरी बंसरी च सोने दिया तारा,
लग्गियां मंदिरा च मौज़ बहारा,
हथ खड्तालां,
पैरा विच घुँघरू,
मीरा बाई नचदी।
तेरी बंसरी नु लै जान चोर वे,
तू मचान्दा रहे खड़ा शोर वे,
हथ खड्तालां,
पैरा विच घुँघरू,
मीरा बाई नचदी।
तेरी बंसरी च सोने दा किल वे,
सानूं यमुना किनारे आके मिल वे,
हथ खड्तालां,
पैरा विच घुँघरू,
मीरा बाई नचदी।
SSDN:-हथ खड्तालां पैरा विच घुँघरू मीरा बाई नचदी|Radha Krishna bhajan| Krishna bhajan|Anandpur bhajan