कुधमबाई लिरिक्स ईशा फाउंडेशन Kudhambai Tamil Poetry Hindi

குதம்பாய்
அண்டத்துக் கப்பால் அகன்ற சுடரினைப் பிண்டத்துள்
பார்ப்பாயடி குதம்பாய் பிண்டத்துள் பார்ப்பாயடி.
தீர்க்க ஆகாயம் தெரியாத தன்மைபோல்
பார்க்கப் படாதானடி குதம்பாய் ர்க்கப்படா தானடி.
வெட்டவெளிக்குள் வெறும்பாழாய் நின்றதை
இட்டமாய்ப் பார்ப்பாயடி குதம்பாய் இட்டமாய்ப் பார்ப்பாயடி.
தாவார மில்லை தனக்கொரு வீடில்லை தேவார
மேதுக்கடி குதம்பாய் தேவார மேதுக்கடி.
என்றும் அழியாமை எங்கும் நிறைவாகி
நின்றது பிரமமடி குதம்பாய் நின்றது பிரமமடி.

See what goes beyond everything physical in you.

Since you can't see the large area, you can't see it.
See it as that-which-is - not in vacuity.
What is the use of your knowledge when you can not control its vastness?
The undestructible, the all-pervading, this is the Brahmam.

Kudhambai || Siddhar songs || Tamil Poetry || Sounds Of Isha

Meaning : This is a Tamil poem composed by the famous poet Saint Thirugnana Sambandar, who lived in the 7th century AD. It is a devotional poem that praises Lord Shiva, who is also known as Kudambai in Tamil Nadu, India.
குதம்பாய் அண்டத்துக் கப்பால் அகன்ற சுடரினைப் பிண்டத்துள்
Kudhambai, like a protective umbrella, shields the head from the scorching sun's rays.

பார்ப்பாயடி குதம்பாய் பிண்டத்துள் பார்ப்பாயடி
Behold Kudhambai, see how it protects the head.

தீர்க்க ஆகாயம் தெரியாத தன்மைபோல்
Like an inscrutable essence, its depth cannot be fathomed.

பார்க்கப் படாதானடி குதம்பாய் ர்க்கப்படா தானடி
If you can't see it, it doesn't mean that Kudhambai isn't protecting you.

வெட்டவெளிக்குள் வெறும்பாழாய் நின்றதை
Amidst the scorching heat, it stands like a storm cloud.

இட்டமாய்ப் பார்ப்பாயடி குதம்பாய் இட்டமாய்ப் பார்ப்பாயடி
Look carefully, Kudhambai is steadfast and unyielding.

தாவார மில்லை தனக்கொரு வீடில்லை தேவார
Kudhambai, like the tall bamboo, has no home of its own.

மேதுக்கடி குதம்பாய் தேவார மேதுக்கடி
Kudhambai is like the bamboo that has grown tall.

என்றும் அழியாமை எங்கும் நிறைவாகி
It will never falter or weaken, no matter where it stands.

குதம்பாய்
அண்டத்துக் கப்பால் அகன்ற சுடரினைப் பிண்டத்துள்
பார்ப்பாயடி குதம்பாய் பிண்டத்துள் பார்ப்பாயடி.

Kudambai, who is like a pot, looks at herself in the mirror and sees the image of the burnt cloth that was scorched by the cooking stick.

தீர்க்க ஆகாயம் தெரியாத தன்மைபோல்
பார்க்கப் படாதானடி குதம்பாய் ர்க்கப்படா தானடி.

She sees herself as she is, like a nature that is unknown in its depth, and cannot help but feel amazed and captivated by her own beauty.

வெட்டவெளிக்குள் வெறும்பாழாய் நின்றதை
இட்டமாய்ப் பார்ப்பாயடி குதம்பாய் இட்டமாய்ப் பார்ப்பாயடி.

Kudambai sees herself standing alone, like a lightning bolt in the midst of darkness, and cannot help but admire her own strength and resilience.

தாவார மில்லை தனக்கொரு வீடில்லை தேவார
மேதுக்கடி குதம்பாய் தேவார மேதுக்கடி.

She realizes that she has no home to go to, like a wandering cloud, and feels a sense of belonging to the world around her, like a divine being.

என்றும் அழியாமை எங்கும் நிறைவாகி
நின்றது பிரமமடி குதம்பாய் நின்றது பிரமமடி.

She stands tall and strong, never faltering or giving up, and is a symbol of eternal power and grace, like the universe itself.

The Kudhambai Tamil Poetry is a beautiful and profound poem that speaks about the nature of existence and the human experience. Here is a line-by-line interpretation of the deep meaning of the poem:

குதம்பாய்
Kudhambai

This line is the title of the poem and refers to the name of the village or town where the poet is from.

அண்டத்துக் கப்பால் அகன்ற சுடரினைப் பிண்டத்துள்
Andathukkappal akanra sudarinaip pintathul

This line speaks about the journey of the soul from birth to death. The "andathukkappal" refers to the boat that carries the soul, and "sudarinaip" refers to the human body. The line suggests that the body is like a boat that carries the soul through the journey of life.

பார்ப்பாயடி குதம்பாய் பிண்டத்துள் பார்ப்பாயடி.
Parppayadi kudhambai pintathul parppayadi

This line suggests that we should observe and reflect on our journey of life. By doing so, we can gain insight into the nature of existence and the purpose of our life.

தீர்க்க ஆகாயம் தெரியாத தன்மைபோல்
Theerkka agayam theriyatha thanmaipol

This line speaks about the mystery of life and the unknown aspects of our existence. Despite our efforts to understand life, there are still many things that remain a mystery.

பார்க்கப் படாதானடி குதம்பாய் ர்க்கப்படா தானடி.
Parkka paadaatha anaadi kudhambai arkkapadaa thaanadi

This line suggests that we should pay attention to the present moment and live in the present. By doing so, we can appreciate the beauty and wonder of life.

வெட்டவெளிக்குள் வெறும்பாழாய் நின்றதை
Vettavelikkul verumpaazhay nindradhai

This line speaks about the impermanence of life and the constant change that occurs. Like a ripe fruit that eventually falls from the tree, everything in life is subject to change and decay.

आपको ये पोस्ट पसंद आ सकती हैं